آراز غلامی

«سازمان کنفرانس اسلامی» معروف به «سازمان همکاری اسلامی» طرحی با عنوان شهر نمونه گردشگری کشورهای اسلامی رو در سال ۲۰۱۵ شروع کرد. در این طرح هر سال شهری از کشورهای اسلامی به عنوان «شهر نمونه گردشگری جهان اسلام» معرفی می‌شود.

در سال ۲۰۱۵ بیت المقدس، سال ۲۰۱۶، شهر قونیه ترکیه، در ۲۰۱۷ شهر مدینه عربستان و در نهایت در اجلاس کارشناسان ارشد نهمین کنفرانس وزیران گردشگری کشورهای عضو سازمان همکاری‌ اسلامی در شهر نیامی نیجریه برای سال ۲۰۱۸ کهن‌شهر تبریز به عنوان شهر نمونه گردشگری جهان اسلام معرفی شد.

در این انتخاب فاکتورهای تاریخی، فرهنگی، دینی و مذهبی، چندین قرن پایتختی و در حال حاضر مدرن‌ترین، سالمترین، زیباترین و توسعه‌یافته ترین شهر ایران بودن باعث شد تبریز به این عنوان با گذر از رقیبانی چون تالینگ مالزی،‌ پالقا و سیلد بنگلادش، ماردین ترکیه، مدینه عربستان و شهر یزد به عنوان شهر نمونه گردشگری ۲۰۱۸ انتخاب بشه.

چیزی که در این بین فکر من رو درگیر کرد این بود که هیچ مرجع کامل‌ای برای معرفی اماکن تاریخی و تفریحی و درکل گردشگری تبریز وجود نداشت. هر سرویسی هم بود فقط قطره‌ای رو نمایش می‌داد از این دریای بی‌کران.

در غیبت مسئولینی که عین خیال‌شون نبود چه‌خبر هست تصمیم گرفتم دانشنامه‌ای آزاد و رایگان برای گردشگری تبریز طراحی و پیاده‌سازی کنم که امکان کسب اطلاعات و مشاهده تصاویر و در کنار اون تور مجازی در این اماکن رو داشته باشه. نهایتا بعد از مدتی کار در اوایل اسفند پروژه تبریزتریپ لانچ شد و هم‌اکنون اطلاعات و تصاویر بیش از ۱۷۰ مکان گردشگری رو منتشر کرده و بیش از ۴۰ مکان هم در دست تهیه و انتشار هست. همچنین در بخش دوم سایت راهنماهای گردشگری شامل اطلاعات توصیه‌ها و پیشنهادات، غذاها و سوغاتی‌ها، زبان، آداب و رسوم، معرفی مشاهیر تبریز، سفرنامه‌های تبریز، موسیقی و رقص آذربایجانی و اطلاعات دیگری شامل هتل‌ها، انواع نقشه و امکانات ترابری وجود داره که اطلاعات کافی و وافی برای هر گردشگری رو درخودش جمع‌آوری کرده.

در این پروژه دوستان زیادی به من کمک کردند و هر گوشه‌ی وب‌سایت حاصل کمک‌های بی‌دریغ کسانی هست که بدون هیچ چشم‌داشتی و فقط به خاطر عشق و علاقه به این شهر زمان با ارزش‌شون رو در اختیارم قرار دادند. جا داره از تک‌تک‌شون تشکر کنم.

این شما و این تبریزتریپ، دانشنامه گردشگری تبریز

امروز بعد از مدت‌ھا کل روز رو با خانواده‌م سپری کردم. جاھای قدیمی شھر که خیلی وقت بود نرفته بودیم رو باھم رفتیم و دیدیم. مقبره الشعرا، شھناز، بازار تبریز، باغ گلستان. این آخری بیشتر از اینکه برای من نوستالوژی باشه برای پدرم بود.
و تلاش کردم یه رابطه ی ازھم پاشیده رو ھم درست کنم. اخیرن معتاد شبه شیرینی ای به نام «میکادو» شدم. بیشتر بخاطر سادگی بیش ازحدش. میری فروشگاه، می خریش، یه گوشه می شینی و میخوریش، بعدش آشغالش رو میندازی سطل آشغال. نھایت سادگی.
به ھیچ معادله ی لاینھلی ھم فکر نمی‌کنی درحین خوردنش. مثل سیگار نیست.
تا آخر دی ماه روزھای سختی رو خواھم داشت. به آرامشی نیاز دارم که بھم تزریق بشه. نه اینکه کشفش کنم.

درحال گوش دادن به Unutdunmu Sevdigini از Ali Kinik