آراز غلامی

نوشته‌ی سابق راهنمایی بود برای رهایی از چنین حسی، بعلت ازدیاد کامنت‌ها و ایمیل‌ها و عدم توانایی در پاسخ‌گویی حذف شد. اگر از گوگل به این صفحه رسیدید نوشته‌های زیر کمک‌تان می‌کند:

از شنبه شروع نخواهی کرد، اگر این نوشته را نخوانی
سواستفاده و دستکاری ذهنی: شناخت و جلوگیری از خطرناک‌ترین قابلیت بشریت
چطور از یک جدایی جان سالم به در ببریم؟
مینیمال (۱۳) چطور با کسی که Emotionally unavailable است وارد رابطه شویم؟
چطور شاد و مفید زندگی کنیم؟ راهنمای عملی و قطعی شادی و بهره‌وری روزمره
مینیمال (۱۲) با مسائل غیرقابل حل زندگی‌مان چه کنیم؟
چه‌طور از شر رابطه‌ی مخرب‌مان خلاص شویم؟
چرا و چطور با «خودمان» آشتی کنیم؟
راهنمای مردن و زندگی پس از آن، یا چه کنیم که هر روزمان یک غنیمت با ارزش شود؟
مینیمال (۹) چطور خیلی سریع حس بهتری داشته باشیم؟
چطور برای زندگی برنامه‌ریزی کنیم؟ راهکاری ساده و سریع برای رسیدن به اهداف‌تان
همین حالا لیست‌های انتظارتان را تخلیه کنید
چطور در جای بد، خوب زندگی کنیم؟
با خوشبختی و ترسِ از دست‌دادنِ خوشبختی چه کنیم؟

پیش‌نوشت:
– تمام کردن این پست سه ماه طول کشید. درواقع اراده‌ای برای تمام کردنش وجود نداشت ولی خودکشی ناموفق دوست صمیمیم باعث شد عزمم رو جزم کنم برای نوشتن و تمام کردنش. امیدوارم به درد شمایی که از گوگل به این صفحه رسیده‌اید هم بخورد و بتوانید با موفقیت خودتان را بکشید.
جهت ابهام‌زدایی، این نوشته دعوت و راهنمایی برای خودکشی جسمی نیست ولی اگر با این ایده این پست را می‌خوانید ممکن است کمکتان کند.

خودکشی مرحله نهایی افسردگی هست. افسردگی وقتی به‌وجود می‌آید که وضع موجود دیگر قابل تحمل نیست و وضع موجود از چیزهایی بوجود می‌آید که شما می‌خواهید ولی نمی‌توانید به آن‌ها برسید یا آن‌ها را بدست آوردید.
در این شرایط اولین (یا کمی بعد از اولین) فکری که به ذهن هر کسی می‌آید خودکشی‌ست. قطع ارتباط دائمی با دنیا و خودتان. خاموشی مطلق هرچیزی که درحال حاضر می‌شناسید.

خودکشی

خودکشی انواع مختلفی دارد:
– خودکشی مجازی، قطع ارتباط با تمامی شبکه‌های مجازی و حذف خودتان از اینترنت.
– خودکشی عاطفی، پایان رابطه‌ی مخرب به نفع یک یا هردو طرف رابطه.
– خودکشی مالی، توقف تلاش برای رویه درآمدزایی آب باریکه‌ای و پایان تلاش برای حرکت در مسیری که دولت یا گذشتگان (به شکل عرف) برایتان تعریف کرده‌آند.
–  و البته خودکشی جسمی که یکی از انتخاب‌هاست ولی بعد از انجام گزینه‌های قبلی و مراجعه به روانپزشک.

خودکشی در ابعاد زمانی هم متفاوت هست:
– خودکشی ماضی، مناسب برای افرادی که در گذشته گیر کرده‌اند.
– خودکشی مضارع، مناسب برای افرادی که فقط برای آینده زندگی می‌کنند.
– خودکشی حال، مناسب برای افرادی که گذشته و آینده را ول کرده‌اند و فقط درگیر همین لحظه و همین الان هستند.

اگر بخواهم این نوع از افراد را به نسبت تمرکزشان بر زندگی با نمودار نشان دهم همچین چیزی خواهد شد:
– نمودار قرمز برای افرادی که در گذشته گیرکرده‌اند.
– نمودار زرد (که به رنگ خردلی نشان داده شده) برای افرادی که همه‌چیز را ول کرده‌اند و چسبیده‌اند به آینده.
– نمودار نارنجی برای افرادی که نه گذشته برایشان مهم است و نه آینده. چسبیده‌اند به الان.
– و درنهایت نمودار آبی که بنظرم تعادل ایده‌آلی دارد. با گوشه چشمی به آینده‌ی نزدیک و ممکن و همچنین توجه به درس‌های گذشته‌ی نه‌چندان دور، تمرکز بر حال.

نمودار تمرکز-زمان

شما برای رهایی از وضعیتی که در آن گیر کرده‌اید چاره‌ای ندارید جز خودکشی. جز اینکه خود گیرکرده در گذشته‌تان را زیر آب خفه کنید چاره‌ای ندارید. هیچ‌راهی جز اینکه خود آینده‌نگرتان روی صندلی برقی ببندید و جزغاله‌اش کنید ندارید. بگذارید تاوان به‌تباهی کشاندن حال و آینده‌تان را بدهد. چاره‌ای جز حلق‌آویزکردن خودتان که چنان درگیر لحظه است که ۱۰ ثانیه بعد کوچک‌ترین اهمیتی برایش ندارد نیست. 

فقط بعد از این خودکشی‌هاست که خود واقعی شما مجال نفس‌کشیدن پیدا خواهد کرد.

برای خودکشی بهتر و بدون‌درد، برای خودتون دلایل کافی برای به سیم آخر زدن پیدا کنید و به سیم آخر بزنید. با خود واقعی‌تان صلح کنید و تلاش کنید مشکلات‌تون را حل کنید و اون‌هایی که حل نمی‌شوند رو از خیرشون بگذرید و ول کنید و رد بشوید و شعبده‌بازی کنید و موفق شوید و از زندگی لذت ببرید و این آهنگ رو گوش بدید و سخت نگیرید.

اگر فکر می‌کنید این نوشته چرت‌وپرت هست این کلیپ قطعا کمکتان می‌کند:

 

اگر دلتان خواست با کسی درمورد شرایط‌تان حرف بزنید می‌توانید به ده‌ها نفری که من رو لایق هم‌صحبتی دانستند ملحق شوید. من قضاوت‌تان نمی‌کنم و از شنیدن داستان زندگی‌تان لذت می‌برم. صفحه ارتباط رو ببینید.

و در آخر:

انسان فقط با تجربه‌ی درد و رنج به اوج عظمت می‌رسد.
ناپاک‌ها آنانند که گزندی ندیده‌اند، نسوخته‌اند، خونشان ریخته‌نشده، دریده نشده‌اند. ارزشی درون خود ندارند و جایی در این دنیا ندارند. آنان خفته‌اند. شادمان باش که شکستگان بیش از همه تکامل یافته‌اند.

مرتبط:
– در باب آنلرن
– چرا و چطور با «خودمان» آشتی کنیم؟

بروزشده در یک‌شنبه، ۱۳۹۹٫۰۹٫۳۰

خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو؟

این ضرب‌المثل چندین فرض دارد:
فرض اول: شما بطور پیش‌فرض رسوا هستید.
فرض دوم: رسوا شدن حالتی غیر مطلوب است.
فرض سوم: همرنگ شدن شما را از رسوا شدن محافظت می‌کند.

این ضرب‌المثل چندین ایراد اساسی دارد:
– همرنگ جماعت شدن باعث انکار هویت واقعی‌تان می‌شود.
– همرنگ جماعت شدن شانس شما را برای زندگی شاخص خودتان از بین می‌برد.
– رسوا شدن الزاما بد نیست. رسوا در میان چه کسانی؟ یک مشت پهن‌مغز؟ محدوده جماعت در این ضرب‌المثل مشخص نشده‌است در نتیجه شما می‌توانید همرنگ جماعت هندو گاوپرستی کنید و فکر کنید رسوا نمی‌شوید حال اینکه سایر ملل جهان با ماتحت‌شان بهتان می‌خندند.

چند توصیه مشابه:

1. اگر می‌خواهی زندگی شادی داشته‌باشی هم‌رنگ جماعت نشو.
2. اگر می‌خواهی بدانی برای چه آمدی و آمدنت بهر چه بود همرنگ جماعت نشو.
3. اگر می‌خواهی هر روز صبح با شکنجه بیدار نشوی همرنگ جماعت نشو.
4. (ادامه دارد)

1. خارج‌شدن از زندگی تارزانی و رسیدن به سرووضع
2. افزایش اعتماد بنفس (از این لحاظ که حداقل یک مادرمرده‌ی فلک‌زده‌ای برایتان ارزش قائل است.)
3. بهره‌مندی از پشتیبانی روانی در روزهای سخت
4. بهره‌مندی از امکان اشتراک شادی‌ها
5. امکان جوین‌شدن به گروه‌هایی با اعضای زوج
6. اطلاع و تعقیب قیمت پیاز، سیب‌زمینی، برنج، گوشت سفید و قرمز، اجاره منزل و دلار.
7. فرصت‌نیافتن برای فکر کردن به مبدا و ماخر کائنات و گرسنگی و جنگ و خفقان و فلاکت جهان و جهانیان.
8. فرصت نیافتن برای مطالعه و در کل کمتر فهمیدن
9. الزام به ثبت خاطرات روزانه و ایجاد توهم عدم از دست دادن فرصت زندگی.
10. امکان خوردن پیراشکی گوشت و دلمه برگ.

مرتبط:
نرسیدن و مزیت‌های آن

زندگی شبیه به بالا رقتن از کوه یا حرکت در یک جاده‌ی طولانی هست. طبیعی‌ست که در طول این مسیر با هزاران چیز مختلف مواجه بشیم یا خودآگاه یا ناخودآگاه اون‌ها رو تو ذهنمون ثبت کنیم برای استفاده در آینده. ولی واقعیت این هست که درصد بسیار کمی از این چیزها واقعا به دردمون خواهند خورد و مابقی ارزشی بیشتر از نویز ندارند. درواقع چیزهایی که در ابتدا یا طول راه بدرد می‌خوردند در ادامه‌ی راه دیگه بدرد نمیخورند.

مدت‌ها پیش که از شبکه‌های اجتماعی خارج شدم این سایت‌بلاگ رو ساختم و هرچیزی که از سال‌های پیش نوشته بودم رو متمرکز کردم یک‌جا. راه حل بسیار خوبی بود برای رفع نیاز نوشتن و تخلیه‌کردن ذهن بدون از دست دادن اطلاعات و درس‌هایی که یادگرفتم و رهایی از انباشه‌شدن افکار مفید و غیرمفید در گوشه‌های ذهنم که مانع بزرگی بودند برای تمرکز.

بارها از دوربری‌هام شنیده بودم که خیلی دوست دارن وبلاگی داشته باشن و توش بنویسن و همه‌شون بعد از مرحله طراحی یک قالب اتفاقا مناسب انرژی‌شون رو از دست دادن ویا فکر کردن چیزی برای گفتن ندارند. البته که هرکسی حرفی داره برای گفتن. هیچ چیز دیگه‌ای هم نباشه قطعا روزمره‌هایی براش اتفاق افتادن که ارزش انتشار رو دارن. اما انرژی لازم برای نوشتن این حداقل روزمره‌ها صرف فیسبوک و توییتر و کانال‌های تفریحی و غیر تفریحی تلگرام، اینستاگرام، اخبار داخلی و خارجی سیاست، ابزارهای جدیدالورود حوزه کاری و کورس‌های مختلف و کنفرانس‌‌های مفید وغیرمفید میشه و طبیعیه که دیگه حالی برای نوشتن تو وبلاگ باقی نمونه.

جدا از وبلاگ‌نوشتن یا ننوشتن، در زندگی امروزی و با حجم افسارگسیخته اطلاعاتی که در هر لحظه به ذهن‌تون وارد میشه، آنلرن‌کردن نه‌تنها مفید بلکه ضروری هست.

آنلرن کردن برای من به دوشکل اتفاق میافته:
– Shift+Delete یا حذف دائمی و کامل اون ایده/اتفاق/خبر/رویداد (رجوع شود به پست تنها کلید واقعی برای حل تمامی مشکلات بشریت)
– ذخیره نسخه مجازی این داده‌ها در هارددرایو اکسترنال و بایگانی کردنش برای همیشه.
– وبلاگ‌نویسی و یادداشت‌برداری این اطلاعات برای دسترسی مجدد در هر زمان و مکان که بهترین نوع آنلرن‌کردن هست حداقل برای من.

در هر سه حالت ذهن من تخلیه میشه و آماده میشه به فعالیت در آرامش با تمرکز خالص روی تنها و تنها یک چیز.

”چون است که تو را ز اوج افلاک آگهی است و بر پست خاک ندانی که چیست؟“
– ازوپ

مرتبط:
– آنلرنینگ | درک سیورز
– آنلرن‌کردن خزعبلات | علی سخاوتی

1. قبل از مهاجرت در ایران کار و زندگی کنید. مهاجرت به خودی خود سخت است. اجازه ندهید سختی‌های تنها زندگی کردن برای اولین‌بار، به سختی‌های مهاجرت اضافه شود.
2. زبان کشور(های) مقصد را یاد بگیرید و مسلط شوید. خصوصا به ادبیات خیابانی‌شان.
3. تا جایی که ممکن و حتی غیرممکن هست در زمینه تخصصی‌تان یاد بگیرید و حرفه‌ای شوید. به کارفرمای آینده‌تان اثبات کنید از بیکارهای مملکت خودش بیشتر بلد هستید.
4. دو سال بروید سربازی و پاره شوید.
5. آمادگی لازم برای جدایی به معنای واقعی کلمه‌اش را در خودتان و خانواده‌تان ایجاد کنید.
6. هزینه زندگی در کشور مقصد به مدت یک ماه + هزینه برگشت (در صورتی که شکست خوردید) را از هر سوراخی که شده پیدا کنید و نگه دارید.
7. رزومه‌ی انگلیسی‌تان را با ۸۰٪ اغراق بنویسید. (چرا؟)
8. در لینکدین و وب‌سایت‌های محلی کشور مقصد به دنبال کار در زمینه شغلی خودتان بگردید.
9. مراحل مصاحبه‌های متنی و تصویری را با نهایت اعتماد بنفس و دایورت ظاهری انجام دهید. (حاضرم قسم بخورم یک فرد جونیر بیخیال خیلی با ارزش‌تر از یه فرد سنیور مضطرب هست در چشم کارفرما)
10. از انجام مراحل قانونی اجازه کار توسط کارفرما مطمئن شوید. «حالا بیا میگیریم بعدن» رو که شنیدید با حداکثر توان فرار کنید.
11. کارفرما دوست شما نیست، هدف اون کشیدن حداکثر عصاره دانش و توانایی شما و الحاقش به اهداف خودش هست. گول لبخندها و وعده و عیدها رو نخورید.
12. در اکثر جاهای دنیا با پول یک هفته هتل می‌تونید خونه‌ی یک‌ماهه اجاره کنید. قبل از رسیدن به مقصد خونه‌های قابل سکونت رو پیدا کنید و به محض رسیدن بروید و قرارداد اجاره ببندید.
13. شروع به کار کنید.
14. سعی کنید در طول یک ماه آینده و تا رسیدن موعد حقوق حداقل هزینه‌ها را داشته باشید. رفع عقده‌های چندده‌ساله را نگه دارید برای ماه بعد.
15. شب‌ها موقع خواب از خودتان بپرسید این چه غلطی بود که کردم.

الکوئنت لاراول سیستم ORM (مدیریت روابط مدل‌ها) از بهترینو ساده‌ترین و البته پدرسوخته‌ترین گزینه‌های موجود برای برقراری و مدیریت روابط بین کلاس‌ها (مدل‌ها) هست و از دلایل اصلی استفاده از فریم‌ورک‌ها. اما در عین سادگی تعداد زیادی از قابلیت‌هاش شبه‌مخفی هستند و افراد کمی از اون‌ها استفاده می‌کنند. در این نوشته تلاش می‌کنم تعدادی از بدردبخورترین ترفندهای الکوئنت رو لیست کنم که با استفاده از اون‌ها می‌تونید با کد [خیلی] کمتر نتیجه برابر و سریعتر بگیرید.

۱. افزایش و کاهش مقدار متغیر

برای افزایش مقدار یک فیلد بجای این روش:

$article = Article::find($article_id);
$article->read_count++; $article->save();

می‌تونید از این روش استفاده کنید:

$article = Article::find($article_id);
$article->increment('read_count');


ادامه‌ش را بخوانید.