آراز غلامی

یادداشت‌هایی از تاملات، خاطرات و رویدادها

Gallery iPhone Pen RSS1408 Subscriber
ᛁ ᚨᚱᚨᛉ ᚹᚱᚩᛏᛖ ᛏᚻᛁᛋ ᚱᚢᚾᛁᚳ ᛒᛚᚩᚷ (?)
SINCE 2006

بچه‌های باران و داستان اجراشون در تبریز

اوایل شهریور دوستم آرزو باهام تماس گرفت و گفت یه گروه نمایش تو مشهد هستن که تو شهرهای مختلف اجرا داشتن و الان قصد دارن بیان تبریز ولی هیچ آشنایی اینجا ندارن و دنبال کسی هستن که بتونه راهنمایی‌شون کنه برای هماهنگی‌ها و تامین مقدمات اجرا.

گروه مورد اشاره «بچه‌های باران» بودن که به سرپرستی حمید کیانیان و همسرشون خانم سميرا صالح زاده تو شهرهای مختلف روی صحنه می‌رفتن و اجراشون تو تبریز اتفاق بزرگی بود.

در اون ایام مشغله کاری من طوری بود که بطور هم‌زمان روی یک پروژه لارج‌اسکیل و ۴ پروژه کوچک‌تر کار می‌کردم و این تقریبا ۲۰ ساعت در روز رو شامل می‌شد و هیچ ایده‌ای نداشتم چطور می‌تونم وقتی برای کمک به این دوستان جدا کنم ولی به هیچ طریقی هم نمی‌تونستم نه بگم و دوست داشتم سهمی تو این اتفاق داشته باشم.

در نهایت با خانم صالح زاده تماس گرفتم و اعلام آمادگی کردم برای کمک بهشون. بعد از اون تلاش کردم کارهارو مقداری فشرده‌تر انجام بدم تا فرصتی ایجاد بشه برای هماهنگی کارهای اجرا.

مدتی بعد آقای کیانیان اومدن تبریز و فراهم کردن مقدمات برای اومدن گروه شروع شد.

در همون روز یکی از دوستان ما رو با گروه مبین (مهدی و سعیده و بقیه دوستان‌شون) آشنا کرد که قصد داشتن فردای اون روز از آسایشگاه معلولین توی سراب بازدید کنن و براشون برنامه‌ی موزیکال اجرا کنن. همراه گروه‌شون راهی سراب شدیم و تو برنامه‌شون شرکت کردیم. خوش‌شانسی بیشتر آشنا شدنم با دوستای جدید تو آسایشگاه بود.

گروه مبین قول کمک دادن و بخش زیادی از فروش بلیط‌هارو بعهده گرفتن. پژمان برهان موسس کافه پارادیس برای فروش حضوری و محمد آذری موسس ای‌بلیط برای فروش آنلاین بلیط‌ها وتبلیغات در بولتن فرهنگی تبریز اعلام آمادگی کردن. وحید ناموری شرایط رو برای حضور و معرفی در رویداد Creative Mornings فراهم کرد و  یه‌جورایی انگار همه‌چیز داشت دست‌به‌دست هم می‌داد برای درست شدن کارهای اجرا تو تبریز.

در نهایت بعد از پیداکردن محل مناسب برای اجرا و همچنین اعلام آمادگی چند نهاد و سازمان دولتی برای حضور کارکنان و خانواده‌شون در اجراها آقای کیانیان به مشهد برگشت تا گروه رو برای سفر به تبریز آماده کنه.

۲۹ سپتامبر ۲۰۱۵
امروز عصر مراسم افتتاحیه‌ی نمایش بچه‌های باران برگزار میشه و این یعنی کارا افتادن تو سرازیری.

 

ادامه دارد.

آراز غلامی
جمعه، ۲۹ دسامبر ۲۰۱۷

جمع‌بندی ۲۰۱۷ و نقشه راه ۲۰۱۸

تو روزهای آخر ۲۰۱۷ هستیم و داشتم فکر می‌کردم برای جمع‌بندی سال چه کارهای مفید و اشتباهی انجام دادم تا اون‌ها رو مرور کنم و بتونم بهتر برای ۲۰۱۸ برنامه‌ریزی کنم.

دقیقا ۱۰ ماه از ۱۲ ماه ۲۰۱۷ رو سرباز بودم و خب، بزرگترین دستاوردم زنده موندن بود. در طول اون ۱۰ ماه هم حجم مطالعه بالا دومین کار مفیدی بود که انجام دادم. بعد از اون برنامه‌ریزی دقیق برای بعدِ سربازی اندک دقایق آزادم رو صرف خودش کرد.

تو دوماه بعد از اون، بزرگترین و بهترین اتفاق نه تنها این سال بلکه چندسال قبل، ترک سیگار و البته شبکه‌های اجتماعی بود. دستاوردی که سینه رو جلو داده و بهش افتخار می‌کنم.

بعد از اون راه‌اندازی این وب‌سایت و کامپکت کردن کل فعالیت آنلاین در اون به‌همراه ادغام ضروریات کاری کار بزرگ بعدی بود که انجام دادم. هرچند هنوز حجم زیادی از نوشته‌هایی که باید پورت بشن باقی‌مونده ولی دیر لانچ شدن سایت‌بلاگ رو به خالی بودنش ترجیح ندادم و تصمیم گرفتم رفته‌رفته پست‌ها رو اضافه کنم.

این دوماه آخر روزی بیشتر از ۱۲ ساعت فعالیت مداوم داشتم که شامل کدنویسی و طراحی و جلسات مرتبط با پروژه‌ها بود. مابقی ساعات هم صرف طراحی و برنامه‌ریزی برای ادامه کارها شده.

تنها نکته منفی که بنظرم می‌رسه اینه که به‌غیر از پیاده‌روی‌های شبانه شاید کل ساعاتی که برای فراغت صرف کردم از انگشتای دست کمتر باشه. لازمه یکم بیشتر وقت جدا کنم برای تفریح و ورزش.

درباره ۲۰۱۸

سرانجام بازگو کیستی ای قدرتی که به خدمتش کمر بسته‌ام
قدرتی که ھمواره خواھان شر است، اما ھمیشه عمل خیر می‌کند.
–  نمایشنامه فاوست، اثر فراموش‌نشدنی گوته

۲۰۱۸ برای من سال تمرکز کامل روی کار هست. برای وقت‌تلف‌کردن نه دانشگاهی هست نه دیواری مثل سربازی که جلوی هرگونه برنامه‌ریزی رو بگیره. کل انرژی من صرف انجام پروژه‌ها و البته حرکت در طول مسیری هست که برای جابجایی با کمترین تنش ترسیم کردم.
در کنار اون، در طی این سال یک کتاب می‌نویسم و دو کتاب ترجمه می‌کنم. بطور دقیق‌تر کتابی که شروع کردم به نوشتن رو تموم می‌کنم و کتاب‌هایی که درحال ترجمه‌شون هستم به سرانجام می‌رسونم.

و در آخر اینکه

Don’t look for a reason
Look for a way out.
– Cube (1997)

آراز غلامی
چهارشنبه، ۲۷ دسامبر ۲۰۱۷

زندگی بعد از ترک سیگار

مشکلات ریوی، بوی بد، هزینه، همیشه دنبال جایی برای کشیدنش بودن و غیره دلایلی هستن که باعث میشن خیلیا سیگار رو ترک کنن یا برای مدتی تعطیل کنن ولی برای من کافی نبودن. حداقل تلاش‌هایی که بر این اساس‌ها کردم بی‌نتیجه موند. اما این‌بار دلیل اصلی من اصل هفتم نسبتا کافی هست. طبق این اصل، در طول زندگی انسان‌های دیگه تلاش می‌کنن تورو شبیه خودشون کنن. نباید بشی.  اینکه هرکاری «همه» می‌کنن احتمالا نادرست هست و انجام دادنش نیازمند بازبینی و فکر بیشتر. مثل سیگار، مثل شبکه‌های اجتماعی، مثل گوشی‌های هوشمند و غیره.
بنظرم، دلیل اصلی سیگار کشیدن نبود اعتماد بنفس هست. و این روزها من بطور پایداری دارم روی تقویت‌ش کار می‌کنم. همچنین، ادغام این اصل با این سوال که «آیا واقعا بهش نیاز دارم؟» و هر روز قبل از انجام هرکاری از خودم می‌پرسم  باعث میشه به این فکر کنم که کمتر انسان مطمئن از خود رو می‌شناسم که سیگار بکشه. الان مثل خیلیای دیگه اون لحظاتی که اتفاق تکون‌دهنده‌ای برات میافته تنفس عمیق کنار پنجره خیلی بهتر و بیشتر جواب میده برای آروم شدن.
به عبارت دیگه، باید به کسایی فکر کنید که سیگار نمی‌کشن و زنده‌ن و با چالش‌ها درگیرن و تنشی برای سیگار هم ندارن. نه کسایی که تا نسیمی رد میشه در پاکت رو باز می‌کنن.
بعلاوه، می‌دونیم که زندگی تشکیل شده از مجموعه‌ای از اعتیادها. اعتیاد به غذا، اعتیاد به نوشیدنی‌ها، اعتیاد به محبت، اعتیاد به هیجان، اعتیاد به حس مهم بودن و اعتیاد به قهوه، چای و چیزهایی از این قبیل. هر کدوم به نوبه خودشون حس «خوبی» بهت میدن اگه با دوز مناسبتی مصرف بشن و بصورت پایدار وجود داشته باشن و البته در کنارشون بتونی به اعتیادهای دیگه هم برسی.  هر کدوم از این‌ها از هرجایی که ترغیبت کنن به نادیده گرفتن بقیه، یعنی مشکل‌زا شدن و اونجاست که باید خودت رو امتحان کنی با کنار گذاشتن آنی‌شون.

زندگی قبل از سیگار

بعد از سیگار به این فکر نکنین که تو روتین زندگی‌تون چیزی بود که الان نیست. به این فکر کنین که چیزی برای مدتی به روتین زندگی‌تون وارد شد و مثل هر تجربه‌ی دیگه‌ای اومد و رفت و تموم شد. زندگی بدون سیگار چالش‌برانگیز نیست، زندگی با سیگار چالش‌برانگیزه.

شکست معنای خاصی نداره

بالفرض اینکه شما بعد از ۱۰ روز برگشتین، بعد از یک نخ دوباره شروع کردین، اینطوری نیست که شکست خورده باشین، بلکه بجای روزی دو بسته در طول ۱۰ روز فقط یک نخ مصرف کردین. می‌بینین؟ اینجا شکست‌خوردن هم نوعی پیروزیه.

جدا از اون، هیچ ایرادی نداره اگه بارها و بارها ترک کردین و برگشتین. اولا ضرب‌المثلی داریم که میگه از هرکجای ضرر برگردی منفعته، ثانیا هر دقیقه وقفه‌ای که بین دو سیگار ایجاد کردین باعث شده کمتر بهتون ضرر برسه و این نه‌تنها باعث خجالت نیست که باعث افتخاره. سومین و مهم‌ترین نکته اینه که کسی که بارها و بارها برگشته چون می‌دونه که چقد احتمال برگشت زیاد هست محتاط‌تر از کسیه که بار اولشه ترک کرده. این شخص می‌دونه که وقتی بعد از سه‌ماه این فکر به ذهنت میاد که سه ماه گذشته یه نخ هیچ ایرادی نداره همون یه نخ کل برنامه رو متلاشی میکنه و دوباره روز از نو روزی از نو.

و اما گزارش‌های من از روزهای زندگی بعد از سیگار

شروع از ۱ نوامبر ۲۰۱۷
امروز بعد از دریافت برگ رهایی و ترخیص‌شدن جلوی پادگان آخرین سیگارم رو کشیدم. چندین ماه آخر سربازی رو با فکر این لحظه می‌خوابیدم و بیدار می‌شدم و بنا به دلایلی که بالا گفتم کار من با سیگار و هرچیز اعتیادآور و خارج از کنترل من تموم شده.
بروزرسانی در ۱ دسامبر ۲۰۱۷
به غیر از رویاهای شبانه که دارم میبینم برگشتم بهش همه‌چیز عالی پیش می‌ره. یه‌مقدار البته وزن اضافه کردم بخاطر جایگزین کردن لحظاتی که دلم سیگار می‌خواست با میوه و تنقلات. با بیشتر کردن ساعات پیاده‌روی و بسکتبال بدنبال جبرانش هستم.
بروزرسانی در ۱ ژانویه ۲۰۱۸
دفعه قبلی که سیگار رو ترک کردم تو دو لحظه ادامه‌دادن غیرقابل تحمل شد برام. یکی تولدم و اون‌یکی خوب بودن. ولی این‌بار توی اون شرایط هم مشکلی نداشتم.
تا به امروز بدم نمیومد کنارم سیگار بکشن. بوش به مشامم خوب میومد. اما امروز بعد از دو ساعت نشستن تو کافه سردردی گرفتم که مدت زیادی بود تجربه‌ش نکرده بودم. لازمه یه مقدار وسواس به خرج بدم تو جاهایی که می‌رم. همچنین یکی از حالت‌هایی که باعث تنشم میشه مسیریه که همیشه وقتی از خونه میام بیرون حرکت می‌کنم تا برسم به ایستکاه تاکسی یا اتوبوس. قبلا وقتی به اینجا می‌رسیدم اولین حرکتم درآوردن پاکت بود. الان فقط یه ایده دارم اونم اینه که از یه مسیر جایگزین حرکت کنم یه مدت.
بروزرسانی در ۱ فوریه ۲۰۱۸
سیزده هفته از اون روز می‌گذره و من عدم برگشتم رو مدیون تجربه‌های پیشین ترک هستم. چرا؟ چون می‌دونم که یک‌بار کافیه تا برگردم. و این خواست برای یک‌بار بعد از چندماه خیلی شدیدتر میشه. خوندن همین پست و مسیر سختی که اومدم تا به امروز کمکم می‌کنه. تقریبا همه‌ی دوستام سیگاری هستن. همه‌شون. این باعث میشه وقتی باهاشون میرم بیرون یه‌جورایی بیرون از جمع باشم. حالا ادغامش کنین با ترک شبکه‌های اجتماعی که باعث شده سر میز کافه وقتی با دوستام نشستم تنها کسی باشم که سرش تو گوشی نیست و منتظره تا بقیه سرشون رو از گوشی بیارن بیرون و صحبت کنن. یه حسی شبیه پیرمردها.
بروزرسانی در ۱ مارس ۲۰۱۸
همه‌چی امن و امانه. بغیر از اینکه عادت بازکردن پنجره و نفس عمیق کشیدن تو هوای سرد باعث شدن سینوزیت‌هام منهدم بشن و یه هفته‌ای درگیر بخور گرفتن بودم.
بروزرسانی در ۱ آوریل ۲۰۱۸
امروز ۱۰ فروردین ۱۳۹۷ هست و دقیقا ۵ ماه معادل ۱۵۰ روز از بعد از ظهری که آخرین نخ سیگار رو جلوی پادگان کشیدم و اومدم بیرون می‌گذره. امروز که به عقب نگاه می‌کنم حتی از به‌کار بردن لفظ سیگار کشیدن هم ناراحت می‌شم چه برسه به خودش. قاطعانه‌ترین تصمیم و بهترین اجرا رو داشتم این‌بار نسبت به دفعات قبل. تنها راهکار جواب‌گو هم این بود که تو هر موقعیت وسوسه‌انگیزی به این فکر کنم که یه فرد عادیِ غیر سیگاری الان چیکار می‌کرد و همون کار رو می‌کنم. هرچند این وسوسه‌ها هم دیگه به حداقل خودش رسیده و میشه گفت به زندگی عادیِ بدون سیگار برگشتم.
تصمیم داشتم برم تو جلسات گروه CODA هم صحبت کنم برای کمک‌کردن به بقیه ولی فعلا احساس می‌کنم آمادگی حضور تو همچین جمعی رو ندارم. بمونه برای بعد.
بروزرسانی در ۱ می ۲۰۱۸ (آخرین بروزرسانی ماهانه، پایان ۶ ماه)
پست کامل در این‌باره رو بخونید: ۶ ماه بعد از ترک سیگار

 

مرتبط:
زندگی بعد از ترک شبکه‌های اجتماعی
زندگی بدون اخبار چه شکلی هست؟

آراز غلامی
جمعه، ۱ دسامبر ۲۰۱۷

نام نشانه‌های نگارشی و نوشتاری به انگلیسی و فارسی

مادامی که تدریس کردن رو شروع نکرده بودم سال‌ها بود از این علائم بیشتر در برنامه‌نویسی و البته ریاضیات استفاده می‌کردم بدون اینکه نام حقیقی‌شون به انگلیسی و فارسی رو بدونم. زمانی که شروع کردم به تدریس نیاز پیدا کردم اسامی‌شون رو یاد بگیرم تا درست تلفظ‌شون کنم. این جدول رو اینجا می‌ذارم تا اگه کس دیگه‌ای هم بهش نیاز داشت بتونه استفاده کنه. جدول نام نشانه‌های نگارشی و نوشتاری به انگلیسی (مرتبط با کیبرد و برنامه‌نویسی) و فارسی بهمراه معادل نشانه در فارسی.

نشانه نام انگلیسی نام فارسی
<> Guille­met
Angel Brackets
 گیومه | کوچک‌تر، بزرگ‌تر
<- -> Arrow جهت، پیکان
«»  Guille­met
Double Angel Brackets
 گیومه
 .  Dot نقطه
 ?  Question Mark سوال | معادل فارسی ؟
 ,  Comma ویرگول | معادل فارسی ،
 – Dash تیره (با امتداد ـ اشتباه گرفته نشود)
 _  Underline زیرخط
 Text  Strikethrough  ندارد | در فارسی Solidus که روی حرف کشیده می‌شود.  ⁄
 / | \  Slash, Backslash, VerticalBar, Pipeline, OR  لوله و ممیز | معادل فارسی ٫
 ‘  Apostrophe, Quotation  ندارد
 `  Prime  ندارد
 Double Quotation گفتاورد، نقل‌قول | معادل فارسی «»
 :  Colon دونقطه
 ;  Semicolon  دونقطه ویرگول در فارسی ؛
 ~ Tilde, Home تقریب، مَد
! Exclamation, NOT تعجب، نقیض
@ Atsign, Mention  ندارد
 #  Sharp, Hash  ندارد
$  Dollar دلار
%  Percent درصد | معادل فارسی ٪
^ Caret ندارد | معادل توان در محاسبات
& Ampersand, AND  ندارد | معادل و
+ Addition بعلاوه، جمع، مثبت
Subtraction منها، تقریق، منفی
* Asterisk, Multiplication ستاره، ضرب
÷ Division تقسیم
() Parenthesis  کمان
{}  Braces  آکولاد
[]  Brackets, Array  کروشه، قلاب

 

منابع: ویدیکپدیا انگلیسی، سند چینش صفحه‌کلید استاندارد، فونت‌فورگ

آراز غلامی
دوشنبه، ۲۰ نوامبر ۲۰۱۷

حفاظت شده: سربازی در یک‌نگاه یا چه شد که سرگروهبان غلامی شدم؟

این محتوا با رمز محافظت شده است. برای مشاهده رمز را در پایین وارد نمایید:

آراز غلامی
چهارشنبه، ۸ نوامبر ۲۰۱۷

و عادت نکردم به بلاهایی که به سرم می‌آمد

امروز، دهم آبان‌ماه ۱۳۹۶، ساعت ۱۲:۳۰ برگ رهایی رو گرفتم و از پادگان اومدم بیرون.

پایان یک‌سال و شش‌ماه و ده روز شکنجه به‌نام سربازی | آغاز زندگی

آراز غلامی
چهارشنبه، ۱ نوامبر ۲۰۱۷
Nazar Amulet