مینیمال (۷) دیالوگ
– غم غریبی و غربت چو بر نمیتابم به شهر خود روم و شهریار خود باشم
+ تو شهر خودت همگه خاصی نبودی آخه.
+ تو شهر خودت هم
پنجشنبه، ۲۷ فوریه ۲۰۲۰
آراز غلامی
یادداشتهایی از تاملات، خاطرات و رویدادها
1408 Subscriber
پنجشنبه، ۲۷ فوریه ۲۰۲۰
مینیمالها
- مینیمال (۱۹) خودآگاهی
- مینیمال (۱۸) حقیقت
- مینیمال (۱۶) چرا انتفاد ناپذیری شما را به فنا میدهد؟
- مینیمال (۱۴) در ستایش شفافیت
- مینیمال (۱۳) چطور با کسی که Emotionally unavailable است وارد رابطه شویم؟
- مینیمال (۱۲) با مسائل غیرقابل حل زندگیمان چه کنیم؟
- مینیمال (۱۱) متفکرین و مقلدین
- مینیمال (۱۰) اگر در یکی از این سه حالت هستید فرار کنید
- مینیمال (۹) چطور خیلی سریع حس بهتری داشته باشیم؟
- مینیمال (۸) پاییز و چیزی بهنام حس شهریوری
- مینیمال (۷) دیالوگ
- مینیمال (۶) ابهام
- مینیمال (۵) حد درآمدن گند شیداییکشیدن
- مینیمال (۴) آیا افسردگی باید درمان شود؟
- مینیمال (۳) شوکران
- مینیمال (۲) حماقت
- مینیمال (۱) سمفونی مردگان
