آراز غلامی

جولیان آسانژ، بنیان‌گذار ویکی‌لیکس و از معدود کسانی که می‌شد واقعا بهش اعتماد کرد پس از ۷ سال با خیانت غیرقابل بخشش دولت جدید اکوادور با بهانه‌هایی واهی، دستگیر شد. خطر استرداد به آمریکا و دچارشدن به سرنوشتی مشابه راس البریکت (موسس سیلک رود) کاملا جدی‌ست.

لحظه دستگیریش و چهره‌ش در حین انتقالش به خودروی پلیس آینه تمام نمای صحنه‌ای از کتاب ۱۹۸۴ بود که وینستن اسمیت روبروی آینه می‌ایستد و تصویر آخرین انسان را با وضعیت متلاشی‌شده‌اش تماشا می‌کند.

شاید در عصر ما، به نسبت هر نقطه از تاریخ بشریت، تعداد جنگ‌ها کمتر و امنیت جانی بیشتر شده باشد، اما خطر ورود بی‌بازگشت به ۱۹۸۴ و «دنیای قشنگ نو» هر لحظه و هر لحظه بیشتر حس می‌شود.

آسانژ، استالمن و تصویری از اسنودن.

پیش‌نوشت: با گذشت نزدیک به دو هفته می‌تونم بگم به فرهنگ و شیوه برخورد و رفتار در حداقل استانبول ترکیه مسلط شدم. ولی طبق آخرین تخمینم حدود ۱۲ سال طول می‌کشه تا بتونم با قوانینی که ایرانی‌ها برای خودشون وضع کردن کنار بیام.

انسان موجودی اجتماعی‌ست و مقدماتی از این دست. حالا، وقتی یکی از این اعضای این پیکر به بحرانی برخورد می‌کنه و نیاز به کمک داره شما دو راه پیش رو دارید:

۱. کسشعر تحویلش بدید.
۲. دلگرمش کنید.

گزینه کسشر تحویلش دادن شامل همه‌ی حرف‌هایی هست که ماها می‌گیم ولی این حرف‌ها در هیچ احتمالی باعث نمیشه مسئولیتی داشته باشیم یا کاری رو در آینده انجام بدیم. این گزینه راحت‌ترین و بی‌دردسرترین گزینه هست و شامل چند جمله تو می‌تونی و توکل کن و امثالهم هست.

دلگرم کردن هم درست مثل گزینه اول فقط حرف هست ولی یک احتمال کوچیک برای انجام کاری توسط شما رو باقی می‌ذاره و همین احتمال کوچیک در اکثر مواقع باعث رفع احساس ناشی از اون بحران میشه. شخص صرفا با اعتماد به همین احتمال جدی‌تر و قوی‌تر به سراغ رفع بحرانش می‌ره و به احتمال خیلی زیادی هم هیچ وقت به شما نیاز پیدا نمی‌کنه. اما ایجاد حس اعتماد باعث میشه تا ابد خودش رو مدیون شما حس کنه.

تجربه شده در ۶ ساعت مونده به پرواز.

Şimdi boşuna bakma saate zaman geç oldu
Dün annem elimi tutarken bugün 29’da doldu
~ Ceza