آراز غلامی

یکی از دوستام توییت کرده که:
«ور منطقی ذهنم میگه، پسرا هم حق دارن از سوسک بترسن؛ اما و دیگه ی ذهنم اینو نمی‌پذیره»
مرد بودن، الزام خاص بودن و یا غیر عادی بودن نیست، یه چیزی شبیه به اجباره.
فرض کنید تو اتوبان هستید و میبینید جلوتر تصادف شده، هر دو راننده رخمی شدن و در حال مرگن. وقتی پیاده میشین و میبینین که آدمای زیادی اونجا هستن، احتمال اینکه برین و بهشون کمک کنین یه چیزی نزدیک صفره. یه علت روانشناسی داره که وبلاگ یک پزشک در موردش قبلا نوشته.
ولی اگه در اون لحظه تنها باشین، منهای حالتی که مشکل روانی داشته باشین، با نهایت توان‌تون سعی می‌کنین اونها رو نجات بدین.
بنظرم،
زندگی هم همینطوره، وقتی شما میدونین که کسی هست که اون سوسک رو بکشه، میتونین با خیال راحت ازش بترسین.
ولی وقتی ببینین یه کسی دیگه‌ای داره از اون سوسک می‌ترسه، و تنها کسی که میتونه اون ترس رو برطرف کنه، شمایین، حتی فرصت فکر کردن به ترس یا چندش یا هر چیز دیگه‌ای رو هم پیدا نمیکنین.
مثال سوسک به خاطر استارت فکری بود، تو حالت کلی تر شامل همه چیز میشه.

مرتبط:
سوسک