آراز غلامی

این دومین باره که دارم مطلب می‌نویسم. هنوز بهش عادت نکردم. دنیای وبلاگ نویسی برام غریب هست. اصلا شبیه انجمن‌های کانون نیست. اونجا وقتی می‌نوشتی و نوشته‌ت رو می‌خوندی چندین نفر بودند که بهش گوش کنند. اینجا می‌نویسی و میدی دست باد تا برساند به آن که باید خواند و تو نمی‌دونی کی هست اصلا.