آراز غلامی

زندگی شبیه به بالا رقتن از کوه یا حرکت در یک جاده‌ی طولانی هست. طبیعی‌ست که در طول این مسیر با هزاران چیز مختلف مواجه بشیم یا خودآگاه یا ناخودآگاه اون‌ها رو تو ذهنمون ثبت کنیم برای استفاده در آینده. ولی واقعیت این هست که درصد بسیار کمی از این چیزها واقعا به دردمون خواهند خورد و مابقی ارزشی بیشتر از نویز ندارند. درواقع چیزهایی که در ابتدا یا طول راه بدرد می‌خوردند در ادامه‌ی راه دیگه بدرد نمیخورند.

مدت‌ها پیش که از شبکه‌های اجتماعی خارج شدم این سایت‌بلاگ رو ساختم و هرچیزی که از سال‌های پیش نوشته بودم رو متمرکز کردم یک‌جا. راه حل بسیار خوبی بود برای رفع نیاز نوشتن و تخلیه‌کردن ذهن بدون از دست دادن اطلاعات و درس‌هایی که یادگرفتم و رهایی از انباشه‌شدن افکار مفید و غیرمفید در گوشه‌های ذهنم که مانع بزرگی بودند برای تمرکز.

بارها از دوربری‌هام شنیده بودم که خیلی دوست دارن وبلاگی داشته باشن و توش بنویسن و همه‌شون بعد از مرحله طراحی یک قالب اتفاقا مناسب انرژی‌شون رو از دست دادن ویا فکر کردن چیزی برای گفتن ندارند. البته که هرکسی حرفی داره برای گفتن. هیچ چیز دیگه‌ای هم نباشه قطعا روزمره‌هایی براش اتفاق افتادن که ارزش انتشار رو دارن. اما انرژی لازم برای نوشتن این حداقل روزمره‌ها صرف فیسبوک و توییتر و کانال‌های تفریحی و غیر تفریحی تلگرام، اینستاگرام، اخبار داخلی و خارجی سیاست، ابزارهای جدیدالورود حوزه کاری و کورس‌های مختلف و کنفرانس‌‌های مفید وغیرمفید میشه و طبیعیه که دیگه حالی برای نوشتن تو وبلاگ باقی نمونه.

جدا از وبلاگ‌نوشتن یا ننوشتن، در زندگی امروزی و با حجم افسارگسیخته اطلاعاتی که در هر لحظه به ذهن‌تون وارد میشه، آنلرن‌کردن نه‌تنها مفید بلکه ضروری هست.

آنلرن کردن برای من به دوشکل اتفاق میافته:
– Shift+Delete یا حذف دائمی و کامل اون ایده/اتفاق/خبر/رویداد (رجوع شود به پست تنها کلید واقعی برای حل تمامی مشکلات بشریت)
– ذخیره نسخه مجازی این داده‌ها در هارددرایو اکسترنال و بایگانی کردنش برای همیشه.
– وبلاگ‌نویسی و یادداشت‌برداری این اطلاعات برای دسترسی مجدد در هر زمان و مکان که بهترین نوع آنلرن‌کردن هست حداقل برای من.

در هر سه حالت ذهن من تخلیه میشه و آماده میشه به فعالیت در آرامش با تمرکز خالص روی تنها و تنها یک چیز.

”چون است که تو را ز اوج افلاک آگهی است و بر پست خاک ندانی که چیست؟“
– ازوپ

مرتبط:
– آنلرنینگ | درک سیورز
– آنلرن‌کردن خزعبلات | علی سخاوتی