آراز غلامی

بنظرم استادهای اینجا، حتی اگه خیلی خیلی شیرین و غنی هم صحبت کنند، دانایی شون در هماون حد هست. فقط و فقط مطالبی رو که حفظ کردن یا در طول سالیان تدریسشون یاد گرفتن رو میگن. لطفا با سوال پرسیدن نه خودتون رو اذیت کنین نه استاد رو بی‌اعتبار. اگه عکس گفته های استاد رو میدونین، گفته های استاد رو تا روز امتحان به خاطر بسپارین بعدش فراموشش کنین. به همین راحتی 🙂

امشب خواب دیدم. بعد مدتها البته. شایدم خواب میدیدم و یادم نمیموند. کسی که ۳ شب بخوابه و ۸ صبح هم پاشه، اسمشم یادش میره چه برسه به خوابش. ولی این خواب یادم موند.

توی یه تیمارستان بودم، خودم میدونستم که دیوونه نیستم.
فکر میکردم برای تحقیق روی دیوونه‌ها رفتم اونجا. از هرکسی راجع به علت اومدنش می‌پرسیدم، بدیش این بود که کاملا تنها بودم. به غیر از مسئولینش کس دیگه‌ای آشنا نبود.
یه محیط مدرن بود با دیوارهای سفید.
شب که شد می‌خواستم برگردم، نذاشتن.
یه چیز عجیبش این بود که راه روی حموم بسته بود. به راه دیگه داشت که کاملا کثیف و لجن زار مانند بود. و عجیب‌تر اینکه توی حموم هم همه جا لجن بود. نمیدونم چرا اصلا حموم میرفتم.
برگشت هم غیرممکن بود.

به نظرم مدیرها و افزادی که خوی مدیریت دارن افراد ضعیفی هستن و نمیشه به اونها برچسب کاریزماتیک بودن چسبوند. چون حاضر میشن نگاه به بالا رو بیخیال بشن و با افراد پایین تر مشغول باشن.
البته لزوما افرادی که پایین تر از مدیرها هستن کمتر از اونها نمیدونن و غیره.

شاید بهمین دلیله که به غیر از دوران بچگی هیچ وقت سعی نکردم مدیر باشم، درواقع اصلا به اینکه مدیر باشم یا نه فکر هم نکردم. صرفا میخواستم به هدفم برسم. هیچ وقت سعی نکردم پشت سرم رو نگاه کنم.

دوتا نکته:
اینکه بشه افراد دیگه رو مدیریت کرد خوبه. این پست صرفا یه پسته نه یه نظریه.
اینکه بشه افرادی که بهتر و جلوتر از تو هستن رو مدیریت کرد یه چیز دیگه هست ماله افراد خاصه.

حرکت کن. قبل از اینکه بمیری.
– Pablo Neruda

یه صفحه راه‌اندازی کردم توی فیسبوک برای معرفی و بررسی کافه‌ها و کافی‌شاپ‌های تبریز همراه با تصاویر از محیط‌شون و البته منوی قیمت.
البته که برای نقد درست به نظرات شما هم نیاز دارم. ممنون میشم یه گشتی تو صفحه بزنید و تجربیات خودتون در کافه‌های مختلف رو به شکل کامنت بیان کنید.

صفحه کافی‌شاپ‌های تبریز در فیسبوک (پیوند غیرفعال)

بروزرسانی:
به صفحه‌ی قبلی سه صفحه‌ی دیگه اضافه کردم تا بطور کامل همه‌ی مکان‌های این‌چنینی رو پوشش بدم.
https://www.fb.com/TabrizCoffeeshops
https://www.fb.com/TabrizFastfoods
https://www.fb.com/TabrizCafes
https://www.fb.com/RestaurantsOfTabriz

بروزرسانی:
تو این صفحات بیشتر از سه ساله که کافی‌شاپ‌ها، کافه‌های سنتی، فست‌فودها و رستوران‌ها رو به همراه کاربرها معرفی و بررسی می‌کنیم. فکرشم نمی‌کردم اینقدر نیاز باشه به همچین صفحه‌هایی. رسیدیم به ۱۵ هزار لایک. ممنون از حمایت همگی.

داشتم توی توییتر راجع به حمایت از حیوانات مینوشتم که مسئله‌ای به خاطرم اومد. چند وقتی هست هر گربه‌ای که توی شهر میبینم دمشون بریده شده. هیچ ردپایی هم پشت مسئله نیست. حتی نمیدونم باید دنبال چه کسی/کسانی بگردم. یه شابعاتی شنیده بودم البته. گویا گروهی پیدا شده که عقاید خاصی دارن و اینکار رو انجام میدن. سعی میکنم بیشتر بپرسم و راجع بشون بنویسم.

شده وقتی کسی رو میبینیم، احساس کنیم که بزرگتر از دهنش حرف میزنه. احساس کنیم حرفهایی که میزنه متناسب با تیپ یا قیافش نیست. حرفهاش متناسب با جامعه ما نیست وغیره.
طوری دیگه فکر کنیم، تناسب حرف با تیپ یعنی چی؟ معیاری هست راجع به این؟ یا چون اون شخص تا بحال فقط حرفهای ظنز میزده الان نمیتونه رسمی حرف بزنه.
البته از چیزی که میخواستم بگم دور شدم.
حرف من اینه، وقتی احساس میکنید کسی بزرگتر از دهنش حرف میزنه، لحظه ای هم به این فکر کنید که شاید علت جبهه گرفتنتون، احساس حقارت در مقابل اون حرف ها باشه. احساس کمبود راجع به اون تفکرات باشه. احساس اینکه نمیشه کسی اینقدر وسیع فکر کنه. جامعه ما مناسب اینطور فکر کردن نیست و غیره.