اگر مهاجرت کنید، چه چیزی با خودتان برمیدارید؟
۸ ماه و ۸ روز از شروع مهاجرتم میگذره. تو سفرم به ایران ساسان رو هم راضی کردم که باهام بیاد و چیزهای جدید رو تجربه کنه. ساسان چند روز مونده به پرواز برگشت ازم پرسید «چی بردارم؟»
چه چیزی باید برداشت؟
مهمترین چیزهای زندگی شما چه چیزهایی هستند؟
چند تیشرت، چند شلوار، کفش، کولهپشتیای که از لپتاپ مکبوکم خالی بود چون فروختهشده بود برای تامین هزینههای سربازی و باقیماندهاش هم صرف خرید بلیط مهاجرت شد، تلفن همراه، شاید چند جلد کتاب یا کتابخوان دیجیتالی، مسواک، خمیردندان، شامپوی مخصوص چون موهایتان با شامپوهای دیگر میریزد. ماشین اصلاح صورت، سررسیدی که یادداشتهای فیزیکیتان رو در اون مینویسید، کاپشن، کت و شلوار و کراوات برای مراسمهای رسمی، صندل. مدارک دانشگاهی (که حداقل اینور به هیچدردی نمیخورند)، پاسپورت. دیگه چی؟
در ۲۰ یا ۳۰ یا ۴۰ سال عمرتون چی جمع کردید که با خودتون ببرید جای دیگهای؟
خاطرات خوب و بد، حس خوبی که از کمک کردن به دیگران داشتید، حس بد یا عذابوجدان ناشی از کارهای بدی که در حق دیگران کردید. تجربه خوابیدن در اتاق ۶ متری در سربازی به همراه ۴ نفر دیگر. قابلیت تحمل حداکثر فشار روانی قابل وصف در همان سربازی. قدرت تحمل تنهایی. وبلاگی که تجربیات جدیدتون رو درش بنویسید. خانوادهای که نگرانتون هستند و در هر تماس بهتون یادآوری میکنند اگه جیبت ته کشید مثل کوه پشتت هستند. خواهری که صرف حس بودنش حتی در این فاصله اطمینان قلبی از عدم شکست خوردن هست برات.
اگر ببینی و سپاسگذار باشی، تنها نیستی.
بیشتر بخوانید:
– سمفهونی مهاجرت
– چرا و چطور ول کنیم؟
– نخواه تا رستگار شوی
– ۱۰+۱ دلیل برای اینکه باید رد بشوید
شنبه، ۱۹ ژانویه ۲۰۱۹