آراز غلامی

جلسات ماهانه‌ی Creative Mornings در ایران هم‌زمان با 100 شهر جهان برگزار خواهد شد. به کمک تیم اجرایی گپ گرافیک، تبریز اولین شهری از ایران و کشورهای منطقه است که موفق به اخذ نمایندگی و میزبانی این رویداد شده است. در سال 2008 تینا رُث آیزنبرگ (swissmiss) با رویای ایجاد یک رویداد مداوم و قابل دسترس برای جامعه‌ی خلاق نیویورک جلسات CreativeMornings را راه‌اندازی کرد. ایده‌ی کلی ساده بود: صبحانه و صحبتی کوتاه در یک جمعه از هر ماه. تمام جلسات رایگان و برای عموم آزاد بوده و هزینه‌ها توسط حامیان مالی تامین میشود. امروزه شرکت‌کنندگان هر ماه، در بیش از 100 شهر جهان دور هم جمع می‌شوند و از چای تازه‌دم و صبحانه‌ای مختصر با افراد دوست‌داشتنی لذت می‌برند. سازمان‌دهندگان این شعبه‌ها در شهرهای مختلف، صرفن برای لذت افراد خلاق و با استعداد این جلسات را ترتیب نمی‌دهند، بلکه در صدد ایجاد فضایی تعاملی و آزاد هستند تا افراد خوش فکر با هم در ارتباط باشند. از سخن‌رانان شناخته شده در CreativeMornings می‌توان از Michael Bierut، Erik Spiekermann، Debbie Millman، Aaron Draplin، Mike Monteiro، Simon Sinek، Maria Popova و Nick Campbell نام برد.

جلسه‌ی آزمایشی این رویداد در 15 مرداد ماه 93 با همکاری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تبریز در سالن مفاخر آذربایجان و با سخنرانی آقای کریم زینتی برگزار گردید و از این پس این جلسات توسط تیم اجرایی گپ گرافیک تبریز در شهر اولین‌ها برگزار خواهد شد.

برای شرکت در این رویداد رایگان می‌توانید پس از عضویت در سایت CreativeMornings به صفحه‌ی اختصاصی شهر تبریز مراجعه نموده و در صورت تمایل در رویداد تعریف شده ماه ثبت‌نام نمایید. خبرهای مربوط به این رویداد را می‌توانید از سایت gapgraphic.com و صفحه‌های اجتمایی گپ گرافیک تبریز دنبال کنید.

لینک ثبت نام : http://creativemornings.com/signup
لینک صفحه اختصاصی شهر تبریز : http://creativemornings.com/cities/tbz
گروه گپ گرافیک : http://www.gapgraphic.com/

زندگی رو مثال یه دشت اورتیکا (گیاهی تیغ‌دار) درنظر بگیرید، ما با تولدمون تو این‌طرف دشت وارد بازی میشیم و قراره در طول زندگی‌مون به اون‌طرف دشت برسیم.
اتفاقی که برامون میافته دو حالت بیشتر نداره، یا باهاشون برخورد می‌کنیم یا نمی‌کنیم. اون‌هایی که برخورد نمی‌کنن بدون مشکل خاصی به انتهای دشت می‌رسن و تمام. جبر جغرافیایی.
اما کسانی که با اورتیکاها برخورد می‌کنن، درد شدیدی وجودشون رو فرا میگیره، راه‌حل اول خاروندن جای زخمه، راه دوم بریدن جای زخم، راه سوم بریدن کل اون عضو و الخ، ولی اون زخم نه تنها از بین نمیره بلکه لحظه به لحظه به شدت درد افزوده میشه.
این افراد به چند گروه تقسیم می‌شن:
کسانی که هیچ‌ایده‌ای برای رفع درد ندارن، تا آخر مسیر با اون درد می‌رن و شاید زخم رو بزرگتر کنن و بیشتر عذاب بکشن.
کسانی که ترجیح می‌دن بجای رفع اون زخم، با یه پماد ضددرد تا آخر مسیر برن.
یه عده‌ی دیگه، نه از پماد استفاده می‌کنن، نه درد رو تحمل می‌کنن، بلکه با اون درد زندگی می‌کنن، چه بسا ازش لذت می‌برن. اگه احساس نیاز کنن اون زحم رو بزرگتر می‌کنن و بالعکس.
این آدم‌ها شگفت‌انگیزن.

او با لمس اولین زخم‌هایش، دردمند می‌شود، اما درمانی که فلسفه ارائه میکند، جز خاراندن زخم، و بیشتر کردن خونریزی و التهاب نیست. زخمش را عمیق تر میجورد، مدام در این مداقه می‌کند، انقدر زخمش را میکاود، تا زخم تبدیل به مغاک میشود. این مغاک اما چاه ویل است، غلطیدن به درون این چاه همانا، و درد بیشتر همانا.
– نیچه

کالو لیتارو یکی از اساتید دانشگاه جرج تاون دوباره ۲.۵ میلیون عکس مربوط به سالهای ۱۵۰۰ تا ۱۹۲۲ رو منتشر کرده توی فلیکر.

تصاویر مرتبط با تبریز رو می‌تونید از اینجا ببینید.

“گؤی مچید #تبریز #کالولیتارو
https://t.co/ZZCtRiu23N”
“فرش #تبریز #کالولیتارو
https://t.co/Sy9K4YNUdY”
“بازار #تبریز #کالولیتارو
https://t.co/MAAQ5YcUGe””دریاچه اورمیه در سال 1876 #کالولیتارو
https://t.co/NsVgHtLfsb”

مدتی هست که با وب‌سایت‌های کاریابی بین‌المللی درگیرم و مسئله جالبی دیدم که بنظرم گفتنش از نگفتنش بهتره. تو اکثر پیشنهادهای کاری خارجی بعد از اعلام فیلد موردنظرشون میگن بنا به این دلایل بهتره مارو انتخاب کنین و برامون رزومه بفرستین. برخلاف داخلی‌ها نمیگن فلان‌شرایط رو داشته باشین بهترین. یعنی پیش‌فرض‌شون اینه که حق انتخاب با نیروی کار هست نه مجموعه‌ای که به دنبال نیروی کاره.

در کنار اون، تخصص‌گرایی به شدت بیداد می‌کنه. فیلدشغلی اینه: متخصص jQuery. دقت کنید که متخصص js نه. فقط جی‌کوئری خالی. یعنی کار شما فقط و فقط سروکله‌زدن با جی‌کوئری هست و بس. در مقام مقایسه اینجا لیست مهارت‌های توسعه‌دهنده فرانت‌اند که مورد نیاز مجموعه هست بیش از ۲۰ مورده. به‌دور از هیچ‌گونه اغراقی.

وقتی این مقاله رو تو ویکیپدیا مینوشتم میخواستن به دلیل عدم سرشناسی حذفش کنن. الان ببنین چقد منبع و لینک براش هست.
نزدیک به 20-30 بار هم رفتم ویرایشات مغرضانه رو اصلاح کردم. متاسفانه ویکیپدیا فارسی شدیدن تحت تسلط گروهی با افکار نه چندان جالب هست. کینه‌توزی و خودستایی و تخریب دیگران سه مشخصه اصلی گردانندگان فعلی ویکیپدیا فارسی هست. جالبه با نهایت بی‌شرمی میرن مقالات زبان‌های دیگه رو هم به نفع خودشون ویرایش میکنن. علتش مشخصه. بقیه کسانی که اطلاعات درست و دقیق دارن بلد نیستن با ویکیپدیا کار کنن یا علاقه‌ای هم به اینکار ندارن. یاد گرفتن نحوه کار کردن با ویکیپدیا و قوانینیش نیم ساعت بیشتر وقت نمیبره. یاد بگیرین و مقالاتش رو اصلاح کنین. این یک نصحیت نیس، یه خواهش هست. وقتی اولین منبع اطلاعات اکثر مردم ویکیپدیا هست باید اطلاعات درستی توش نوشته بشه نه حرفهای کینه‌ای و مغرضانه یه عده‌ی خاص.

مثل بیشتر ابزارهایی که از یه نیاز شروع شدن، بدنبال نیاز خودم به امکان توییت‌کردن در هر زمان و مکان تصمیم گرفتم یه کلاینت شخصی برای توییتر بنویسم که نتیجه‌ش شد تویتکسی. Twittexy یه کلاینت توییتر بدون محدودیت با کمترین حجم ممکن و کمترین نرخ انتقال دیتا و قابل نصب روی سرور شخصی هست.
کافیه وارد بخش توسعه‌دهندگان توییتر بشید، ۴ کلید موردنیاز رو تولید کنید و واردش کنید تو فایل functions.php. همین. کلاینت شما حاضره. انتقالش بدید به هاست یا سرور شخصی‌تون، آدرسش رو باز کنید و شروع کنید به توییت کردن. کلا دیتایی که برای باز کردنش نیاز دارید ۳ کیلوبایت هست. یعنی در زمان نوشتن این پست ۱۵ ریال هزینه برای باز شدن کلاینت. با توجه به استفاده از ای‌جکس برای ارسال توییت‌ها هم دیتال تبادل شده حداقل ممکن هست و میشه گفت ارسال توییت‌ها رایگان محسوب میشه.
سورس تویتکسی رو به صورت آزاد و رایگان روی گیت‌هاب منتشرش کردم. اگه حوصله توسعه و کمک هم داشتین که چه بهتر.

تویتکسی رو گیت‌هاب (پیوند غیرفعال)

بروزرسانی:
با توجه به راه‌اندازی نسل سوم و چهارم شبکه‌های موبایل عملا دیگه نیازی به این کلاینت نیست ولی بزودی سورس سابق رو توی گیت‌هاب منتشر می‌کنم برای هرکسی که علاقه‌مند بود به نحوه کارش.